Warcraft: Początek – recenzja pierwszego filmu z uniwersum Warcrafta

Filmy, Recenzje 0 comments
Czekaliśmy i czekaliśmy i w końcu jest. Czy Warcraft: Początek ma szansę stać się najlepszym filmem opartym na grze wideo?

Poprzeczka nie została ustawiona zbyt wysoko. W końcu wiele osób za najlepszy film oparty na grze dalej uznaje pierwszą część Mortal Kombat z lat 90, a wszystkie inne produkcje oparte na grach to filmowe porażki. Uniwersum Warcrafta ma niezwykle ciekawą fabułę, najlepszą z jaką miałem do czynienia w grach wideo. Do tego istnieje wiele oficjalnych książek, które rozwijają historię świata, ras, a nawet rozbudowują jeszcze bardziej wydarzenia znane z gier.

arthas

Arthas w Warcraft III

Filmowi twórcy mogli postawić na najbardziej znaną i kochaną część sagi czyli Warcrafta III opowiadającą powstanie i upadek Arthasa, księcia Lordaeronu, późniejszego króla Lisza oraz zmagania z płonącym Legionem, który zagraża światu… ehh to była opowieść. Zamiast tego otrzymujemy początek opowieści, który mógł zostać opowiedziany później jako prequel. Twórcy zaryzykowali zatem sporo przedstawiając mniej popularną część opowieści ale czy dobrze na tym wyszli? Krytycy twierdzą, że wypadło bardzo źle: film przedstawia zbyt wielu bohaterów, fabuła jest niespójna, a całość zostaje często porównywana do bardziej epickiego Władcy Pierścieni (najbardziej obrywa się Lotharowi, który często porównywalny jest do Aragorna). Natomiast krytycy zapomnieli, że to NIE jest Władca Pierścieni. Z resztą, jak myślicie ilu z tych krytyków grało w Warcrafta? Dla nich Warcraft to zapewne to samo co Candy Crush Saga.

Warcraft: Początek jest filmem zdecydowanie skierowanym do osób, które grały w serię Warcraft lub World of Warcraft i czują nostalgię do tej serii. Wtedy film znacznie zyskuje ale nadal nie jest pozbawiony wad. Z tego powodu przyglądniemy się filmowi Warcraft: Początek z dwóch perspektyw: osoby, która nie miała nigdy styczności z tym światem i z perspektywy zagorzałego fana.

Fani polubią ten film, jednak nie zaspokoi on wszystkich potrzeb. Wszyscy inni, zwłaszcza osoby towarzyszące nam w kinie, które nie słyszały wcześniej słowa Warcraft wyjdą z kina z pewną dawką obojętności – film raczej nie zachęci ich do sięgnięcia dalej do świata Warcrafta, a to ogromny niewykorzystany potencjał.

6.7
Ocena dla fanów gry Warcraft - 8.0

The Good

  • Fani Warcrafta będą zadowoleni, można zobaczyć mnóstwo lokacji z serii i innych elementów fun service np. dlaczego w około Karazhan jest tak wyniszczony krajobraz.
  • Wiele osób narzekało na trudną fabułę i nadmiar postaci. Bzdura. Fabuła jest banalnie prosta, nawet jeśli ktoś nie grał w grę. Postacie są rozpoznawalne i orkowie różnią się od siebie na tyle, że nie trzeba pamiętać ich imion, a zna się ich rolę w filmie. Jeśli już narzekać to zbytnią przewidywalność, ale to pierwszy film z serii, których musiał przede wszystkim przedstawić świat nowym odbiorcom. Na skomplikowaną fabułę przyjdzie jeszcze czas... miejmy nadzieję!
  • Ciekawie rozwiązany wątku zabójstwa króla, który był rozwiązany inaczej w serii gier ale w związku ze zmianą fabuły wypadło to spójnie i naturalnie.
  • Warcraft: Początek nie stroni od brutalnych scen, aby otrzymać niższy rating wiekowy. Widać krew, przemoc i orków roztrzaskujących wrogów.
  • Zaklęcia wyglądają nieźle. Wszyscy je chwalą ale jest ich za mało. Do tego praktycznie same zaklęcia teleportacji, więc trzeba liczyć na to, że w kolejnych odsłonach serii zobaczymy więcej casterów.

The Bad

  • Gra aktorska. O ile bohaterowie po stronie Orków dawali radę to ludzkie postacie pozostawiały wiele do życzenia. Szczególnie znany z Wikinków Travis Fimmel, dokładnie to samo zachowanie i spojrzenia co w Wikingach. Ma się wrażenie, że ogląda się Ragnara. Aktor niby jest charyzmatyczny ale nie porywa do walki i średnio przeżywa utratę syna. Coś poszło nie tak z kierunkiem jaki wyznaczył mu reżyser.
  • Orkowie wyglądają bardzo dobrze ale pozostałe efekty specjalne to mieszanka udanych zaklęć i często sztucznie wyglądających scenerii. Często widać na pierwszy rzut oka, że wędrujemy po green screenie, co wybija z oglądania.
  • Fabuła ma odrobinę dziur i wtf momentów. Na przykład tajne spotkanie pomiędzy orkami i królem przymierza, które ma omówić potencjalny sojusz. Król obawia się udać na spotkanie, bo może być zasadzką. To po jakiego grzyba tam idzie? Mógł po prostu wysłać kogoś kto będzie go udawał bo orkowie nigdy go nie widzieli na oczy.
  • Wątek miłosny pomiędzy Garroną a Lotharem jest wciśnięty na siłę i wcale nie czuję się chemii pomiędzy bohaterami. To samo wrażenie miałem po Hobbicie. Ich wątek sprawia wrażenie wciśniętego na siłę albo wiele scen, które budują ich relacje zostały usunięte i zobaczymy je dopiero w extended edition. Każdy film musi mieć wątek miłosny bo przyciąga dziewczyny do kina? Nawet jeśli to był powód to trzeba go zrobić tak, żeby był wiarygodny.

Editor's score6.7

6 Fabuła
7 Efekty specjalne
7 Muzyka

User's score0

Facebook Twitter Google+ LinkedIn Pinterest

Leave a Reply


0
0
0
Total score 0